Ik ben op 18/01/07 hard op mijn hoofd gevallen, tijdens het voetballen, hebben ze mij verteld.
Ik ben direct naar het A.Z. Sint-lucas gegaan. Ik had geen korte termijngeheugen meer. Ik moest een nacht blijven slapen . Het was de ergste nacht van mijn leven . Mijn hartslag werd heel de nacht gemeten. Ik lag aan de monitor. Elke keer als ik bewoog : piep piep ! Plassen kon ook niet dan moest ik op een knop drukken. Toen kwam een mevrouw het op stand by zetten.
’s Ochtends kreeg ik droog brood en twee kleine kwata bakjes. Ik moest in bad en moest babyzeep gebruiken. Om kwart voor negen kwam een Turkse jongen. Hij kon niet goed lopen.
Om negen uur kwam mijn mama en papa. Mijn mama ging weg. Ik moest wachten voor een onderzoek. Ik mocht niet lezen dus papa las voor, uit een Luky Luke. Om kwart voor 12 kwam het eten. Het was supervies, alleen de soep was lekker. Heel kort na het eten was het onderzoek. Ik moest een raar hoedje aan doen. En twee rare bandjes. De mevrouw bekeek mijn brein en het was goed. Toen mocht ik naar huis.
einde
Gustave
Geen opmerkingen:
Een reactie posten