We worden veel te vroeg gewekt door andere mensen in het gebouw. Jammer, maar ons humeur verbetert wanneer we een fantastisch complex spel spelen in het park. Isaac, Raoul, Denis, Baris, Siebert, Niklas en Florian hebben dit voorbereid en het zit goed in elkaar. Er zijn drugdealers, koeriers en geheime agenten. Iedereen doet enthousiast mee, zelfs al regent het een beetje en is het wel wat koud. Het is fijn dat iedereen elkaars inzet kan appreciëren.
Er wacht ons 's middags een lekker koud buffet - er kan écht niet geklaagd worden over het eten - en dan breekt de zon door. Het feest is compleet wanneer de broer van SveN aankomt. Zoek de 1000 verschillen... De broers worden vergeleken op neuslengte, lach, grootte, kleding, praatvaardigheid (raar maar waar, Jens krijgt nóg meer woorden in één minuut dan SveN). En dan begint een leuke speurtocht doorheen Middelkerke. Elk groepje krijgt een aantal foto's en opdrachten en verkent zo het dorp. Op de dijk aangekomen, is de hemel helder blauw. We genieten volop van het zonnetje. Florian heeft het wat moeilijk met wat zeer aan zijn voet (niet zijn gebroken teen!), en Baris verliest al eens zijn geduld. Iedereen begint natuurlijk wat moe te worden. Aman blijft zelfs eventjes in bed liggen. Maar een half uur later is de sfeer al weer beter. En we krijgen nog bezoek ook. Daar staat onze directeur! Die wordt hartelijk verwelkomd, terwijl we afscheid nemen van Loes. Bedankt Loes voor je doortastende hulp! An wordt meegesleurd naar het strand. Er staat een flinke wind, maar de zon schijnt en de sfeer blijft optimaal. We spelen nog een spel op het strand waarbij de volwassenen hun gebrek aan conditie mogen tonen. Was Geert maar hier!
Dan komt er een zwak moment. Ann is vertrokken. Ook Marie 5 voelt zich niet lekker en moet even naar bed. Charaf loopt een klein wondje op. Plots gebeuren en 10 dingen tegelijk. Gaat het hier mislopen, nu Loes vertrokken is? Bovendien biedt ons verblijf ons een uurtje animatie aan dat de sfeer niet meteen verbetert: we moeten eerst door een modderig veld, komen dan aan in sporthal waar ook 70 kinderen van een Waalse school zijn, (8-jarigen dan nog wel!) en daar moeten we... volksdansen! Voor het eerst wordt de sfeer een stukje negatiever. Jens blijft gelukkig energiek de motor draaiende houden en al snel amuseert iedereen zich toch. Sven kan intussen Marie en Aman opbeuren met trivial pursuit, en die voelen zich al snel beter. Na het dansen douchen, pyama aan en ... plots is alle heisa voorbij. Het vervelendste moment wordt plots gevolgd door het leukste moment van de week. Iedereen is rustig, genezen, braaf, vrolijk en... moe. We snijden de cake aan die de mama van Isaac meegaf aan Ann, zetten nog wat muziek op, luisteren nog naar een ongelooflijk eng verhaal en dan ... eindelijk naar bed. Wat een lange, en vooral erg wisselvallige dag. Maar nu iedereen zich beter voelt en we allemaal uitkijken naar het zwemmen morgen, is de stress voorbij. We zijn hier allemaal zéér graag.
Groetjes!
Er wacht ons 's middags een lekker koud buffet - er kan écht niet geklaagd worden over het eten - en dan breekt de zon door. Het feest is compleet wanneer de broer van SveN aankomt. Zoek de 1000 verschillen... De broers worden vergeleken op neuslengte, lach, grootte, kleding, praatvaardigheid (raar maar waar, Jens krijgt nóg meer woorden in één minuut dan SveN). En dan begint een leuke speurtocht doorheen Middelkerke. Elk groepje krijgt een aantal foto's en opdrachten en verkent zo het dorp. Op de dijk aangekomen, is de hemel helder blauw. We genieten volop van het zonnetje. Florian heeft het wat moeilijk met wat zeer aan zijn voet (niet zijn gebroken teen!), en Baris verliest al eens zijn geduld. Iedereen begint natuurlijk wat moe te worden. Aman blijft zelfs eventjes in bed liggen. Maar een half uur later is de sfeer al weer beter. En we krijgen nog bezoek ook. Daar staat onze directeur! Die wordt hartelijk verwelkomd, terwijl we afscheid nemen van Loes. Bedankt Loes voor je doortastende hulp! An wordt meegesleurd naar het strand. Er staat een flinke wind, maar de zon schijnt en de sfeer blijft optimaal. We spelen nog een spel op het strand waarbij de volwassenen hun gebrek aan conditie mogen tonen. Was Geert maar hier!
Dan komt er een zwak moment. Ann is vertrokken. Ook Marie 5 voelt zich niet lekker en moet even naar bed. Charaf loopt een klein wondje op. Plots gebeuren en 10 dingen tegelijk. Gaat het hier mislopen, nu Loes vertrokken is? Bovendien biedt ons verblijf ons een uurtje animatie aan dat de sfeer niet meteen verbetert: we moeten eerst door een modderig veld, komen dan aan in sporthal waar ook 70 kinderen van een Waalse school zijn, (8-jarigen dan nog wel!) en daar moeten we... volksdansen! Voor het eerst wordt de sfeer een stukje negatiever. Jens blijft gelukkig energiek de motor draaiende houden en al snel amuseert iedereen zich toch. Sven kan intussen Marie en Aman opbeuren met trivial pursuit, en die voelen zich al snel beter. Na het dansen douchen, pyama aan en ... plots is alle heisa voorbij. Het vervelendste moment wordt plots gevolgd door het leukste moment van de week. Iedereen is rustig, genezen, braaf, vrolijk en... moe. We snijden de cake aan die de mama van Isaac meegaf aan Ann, zetten nog wat muziek op, luisteren nog naar een ongelooflijk eng verhaal en dan ... eindelijk naar bed. Wat een lange, en vooral erg wisselvallige dag. Maar nu iedereen zich beter voelt en we allemaal uitkijken naar het zwemmen morgen, is de stress voorbij. We zijn hier allemaal zéér graag.
Groetjes!
1 opmerking:
Leukleukleuk al die verhalen. 't Is hier lekker rustig thuis, maar toch tellen we al vanaf dag 1 af tot wanneer jullie er terug zijn.
Aman, je brief hebben we al gekregen. Super. Daarom... speciaal voor jou een hele dikke (natte) zoen, maar hij mag ook een beetje afspetteren op al de rest.
Mama Ineke, papa Rudi, Mai en Aise
Een reactie posten